Voor een punt tegen de leider, daar teken je normaal voor. En toch viel er vandaag meer te rapen.

Na tien minuten drukken was het jammerlijk prijs. De scheidsrechter zag een penaltyfout in het voordeel van Punt-Larum, die feilloos werd omgezet in een doelpunt. De droomstart waarop we gehoopt hadden kwam er niet. Maar we werden niet gebroken. Scheurtjes in de muur werden dicht gelopen door een sterke verdediging. Hierdoor kreeg ons aanvallend compartiment veel vrijheid, en dat voelden de Punt-Larumenaars. Na veertig minuten spelen ontbond Daan Bens zijn duivels. Via een mooie actie liet hij aan Kevin Kerckhofs het genadeschot. Deze werd nog net tegengehouden door een sterke doelman. Kans voorbij zou je denken, maar dat is zonder onze super Gert gerekend. Vranckx stond opnieuw op de juiste plaats om zijn 9e doelpunt in 4 wedstrijden tegen de netten te knallen.
Nog geen minuut later waren we opnieuw aan de beurt: Jochem Vangeel legt de bal na een mooie sprint voor de voeten van een sterk spelende Mathias Van Dessel. Opnieuw was een sterke doelman nodig om de 1-2 uit het doel te houden. Met gedeelde punten gingen we rusten.

In de tweede helft werd het een tamelijk potige match. We konden aan het langste eind trekken, maar in de zone van de waarheid waren we net niet scherp genoeg. Een sterke Kenny Fonteyn houdt de bal wederom uit het doel. We waren vinniger, scherper en in balverlies snel op de actie, maar het spel werd voornamelijk aan de middellijn gespeeld.

We leren vandaag dat we zeker niet moeten onder doen tegen de topper uit onze reeks. Integendeel: onze strijdkracht en moed zal het elke ploeg moeilijk maken. De trein is nog niet gestopt, ze zal doorgaan.